In the dark times will there also be singing? Yes, there will also be singing. About the dark times. (Bertold Brecht) Als de donkere dagen naderen, komen wij naar je toe. Met een piano, liedjes, trompet, drum en bas. Geen karaoke of polonaise, maar wel een hartverwarmend concert door een kwartet dat de liefde voor muziek midden in de hartstreek draagt. Met Wim aan de vleugelpiano en een playlist die een grillig parcours aflegt van wonderlijke interpretaties van evergreens en eigenzinnige versies van meeslepende klassiekers. Wim Opbrouck als meester-voorzanger. Met het publiek in een zacht zoemende samenzang. Teder. Schouder aan schouder. Zingen. Zwijgen mag ook. Niets moet op die ene avond, in dat ene jaar, op die ene plek, in dat ene theater. In de muziek zit de troost. Wim Opbrouck tourt met een voorstelling, het is door de jaren heen een echte eindejaarstraditie geworden. Zingen wordt onder zijn begeleiding een broodnodig tegengif voor moeilijke tijden. Zo zingt Wim aan de piano, samen met zijn publiek, liedjes uit het collectieve geheugen. Met veel liefde en humor zalft hij onze ziel.
Om het letterlijk te citeren uit een interview in De Standaard: ‘Wanneer een publiek zachtjes meeneuriet of gewoon lalala zingt in plaats van de tekst … Wonderlijk! Zeker als het spontaan gebeurt.’