Wat is gravelen voor jou?
“Gravelen is grenzeloos op avontuur kunnen gaan. Het brengt je middenin de natuur, op plaatsen waar je anders niet gauw zou komen. Voor mij betekent gravelen vooral tot rust komen en mijn hoofd leegmaken, maar je kunt je evenzeer een hele dag uitleven met kameraden. Gravelen in de natuur voelt ook heel anders dan wielrennen op de weg. Je komt geen drukte of auto’s tegen, maar deelt de paden met andere natuurliefhebbers. Er is veel meer begrip en respect, voor elkaar en voor de natuur.”
Waarin verschilt gravelen verder nog van wielrennen en mountainbiken?
“Gravelen is een sport die zowat tussen het wielrennen en het mountainbiken in ligt. Een gravelbike lijkt qua uitzicht op een koersfiets, maar door de bredere banden met een ruwer profiel kun je eigenlijk eender welk onverhard pad inslaan. Aan de andere kant heeft een gravelbike ook weer niet zo’n brede banden als een mountainbike, en meestal ook geen vering. In principe kun je er dus niet té wild mee doen, maar toch zijn de mogelijkheden nagenoeg eindeloos in vergelijking met een koersfiets.
Daarnaast vind ik gravelen ook toegankelijker dan wielrennen of mountainbiken. De focus ligt niet zo snel op de sportieve prestatie zoals bij het wielrennen, en je hoeft niet zo behendig te zijn als bij het mountainbiken om er toch van te kunnen genieten.”
Vanwaar je liefde voor gravelen?
“Vanaf de zomer van 2019 ging ik regelmatig fietsen op een oude koersfiets van mijn vader. Ik vertrok altijd op goed geluk, maar vaak kwam ik bij de mijnterrils van Eisden uit. In mijn kindertijd heb ik veel tijd doorgebracht bij mijn grootouders op de Kastanjelaan in Eisden-Tuinwijk, en mijn opa en ik gingen vaak wandelen of fietsen in de omgeving van de terrils. Hij had altijd als conducteur in de mijn gewerkt, dus hij kwam daar graag terug. En ik dus ook, op die koersfiets van mijn vader, al bleek die natuurlijk helemaal niet voorzien op onverharde bospaden.
Het heeft nog even geduurd, maar in 2022 heb ik dan een gravelbike gekocht, en een nieuwe wereld ging voor mij open. Plots kon ik overal gaan fietsen waar ik maar wilde. Geen grindweg of bospad was nog onberijdbaar, en ik kon van A naar B geraken op talloze manieren. Ik ontdek nog regelmatig prachtige, nieuwe paden waarvan ik denk: hoe is het mogelijk dat ik hier nooit eerder ben geweest?”
In Maasmechelen kun je je dus goed uitleven met een gravelbike?
“Absoluut. Enerzijds heb je het Nationaal Park Hoge Kempen, en anderzijds het Rivierpark Maasvallei. Je kunt van eender waar in Maasmechelen aan je rit beginnen en al binnen een paar minuten in de natuur rijden. Zelf woon ik op de Dokter Haubenlaan in Mechelen-aan-de-Maas, dus mijn route begint steevast langs de Maas. Het Rivierpark Maasvallei is echt onderschat. Er zijn daar eeuwenoude grindwegen. Die brengen je voorbij Mazenhoven, door het kasteeldomein van Vilain XIIII in Leut, tot in Lanklaar. Daar kun je dan het kanaal oversteken, en de verbinding maken met het Nationaal Park Hoge Kempen. Voor je het weet rijd je tussen de Eisdense mijnterrils.
Die kun je dan weer achter je laten door het oude kolenspoor over te steken, en via het Mechels Bos kom je dan uit bij Fietsen door de Heide. Daarna duik je dan terug het bos in richting de vallei van de Ziepbeek, en later steek je in Neerharen de Rijksweg over, om via de velden rond Herbricht terug uit te komen bij de Maasmechelse Maasdorpjes. En ga zo maar door. Met een gravelbike kun je je eindeloos uitleven in de natuur in en rond de gemeente.
Het is dan ook niet gek, en vooral enorm speciaal, dat Heathland Gravel in Maasmechelen van start gaat. Het is wereldwijd het énige evenement buiten de Verenigde Staten waarin je je kunt kwalificeren voor Unbound Gravel, de állergrootste gravelrace ter wereld die ieder jaar doorgaat in Kansas. Daar mogen we als Maasmechelaars enórm trots op zijn. Het bewijst nog maar eens dat het hier een echt gravelparadijs is.”