Interview door Ludo Coenen
Chocolade in Maasmechelen?
Dan moet je bij Bart Janssen zijn, gepassioneerd chocolatier. ‘Ik kreeg de chocolade ook letterlijk met de paplepel mee’, lacht hij, terwijl de fotograaf zijn echtgenote Marieke en hemzelf in het vizier neemt: volop in de weer in hun atelier. ‘Mijn pa was bakker in Kotem en zijn hobby was chocoladelekkernijen maken. In mijn tienerjaren heeft hij eens een vier meter hoog chocolade paasei gemaakt waarmee hij zelfs de frontpagina van de kranten haalde. Ik zou zo’n stunt vandaag niet aankunnen, want ik heb er geen tijd voor.’
Bart was dus in de wieg gelegd om chocolatier te worden. Intussen zit hij al twintig jaar in het vak. ‘Ik leerde de stiel in de bakkersschool in Antwerpen. Niet om de bakkerij van mijn vader over te nemen, want dat wilde ik niet. Evenmin voor mijn bakkersdiploma, wél om chocolatier te worden. Dat wilde ik al sinds mijn kinderjaren. Ik wist niet beter. Ik groeide op tussen de chocolade. En dat is trouwens nog altijd de originele Belgische chocolade, van Callebaut. Mijn vader werkte er al mee. Behalve de Koetjesreep heb ik nooit andere chocolade geproefd. Voor mij is het de beste chocolade.’
In zijn winkel bulkt het vanzelfsprekend van de pralines. ‘De lekkerste praline? Ongetwijfeld de praliné met vers geroosterde nootjes, die is heerlijk. Pralines doen het jaar in jaar uit goed. Daarom komen de mensen. Vooral pralines met een fruitvulling zoals aardbei, banaan of framboos zijn nu een trend. Daarnaast pakken we natuurlijk uit met de seizoensproducten. We volgen de feesten zoals Kerstmis, Valentijn en Pasen, maar ook bijzondere momenten zoals het einde van het schooljaar. Het valt ons ook op dat de mensen graag iets speciaals hebben, iets voor hen alleen. Een topper is chocolade met daarop een aangeleverde foto. We drukken ze op de chocolade met eetbare kleurstoffen.’
Wil je iets exclusiefs van B-art Chocolates, dan moet je zeker vragen naar de chocolade pumps. Daarmee onderscheidt Bart zich in het wereldje van de chocolatiers. ‘Twee jaar geleden begon ik deze hoge-hakkenschoenen te gieten en dat werd een groot succes met zelfs interesse uit het buitenland.’
Een Maasmechelse praline kwam er nog niet van. ‘Helaas niet. Ik vind het jammer. Ooit was er sprake van een typisch Maasmechelse praline, maar het plan werd nooit concreet. Weet je, ik wil er wel iets mee doen, maar dat kan niet zonder een externe partner die de praline promoot en commercialiseert. Want daar heb ik de tijd niet voor. Het is alleszins een opportuniteit met potentieel. Er zijn zovele plekjes in Maasmechelen die daarvoor inspirerend kunnen zijn.’
Het favoriete plekje van Bart? ‘Het zijn er twee… Met mijn gezin op zondagnamiddag gaan wandelen op Terhills. En zoals ik al zei, ben ik opgegroeid in Kotem waardoor het dorp en de Maas mij zeker aanspreken, alleen al door het jeugdsentiment. En een Maaspraline? Jazeker, dat moet kunnen’, monkelt Bart.